En güçlü kahraman olarak iblis kralı yenen Raoul, dünyanın kurtarıcısı olmalıydı. Değerli yoldaşları ve ailesi güce aç aristokratlar tarafından öldürüldükten sonra, prenses tarafından kendisine yöneltilen sahte suçlamalarla idam edildi. Hayatı sona ermeden hemen önce, sonunda kalbi karanlığa gömüldü.
“O hainleri lime lime edeceğim. Onları kazıkta yakacağım. Onları parçalara ayıracağım. Şişleyeceğim. O piçlerin her birini acımadan öldüreceğim ve onlara cehennemin acısını tattıracağım…..!!!”
Karanlığın gücünü elde eden Raoul yeniden canlandı. Küçümseyerek intikam yemini etti. “Oh, bunu dört gözle bekliyorum – şu andan itibaren, istediğim gibi kanlarının tadını çıkaracağım.”
Çiçeklerin bolca açtığı imparatorluk başkentinde kahramanın dirilişinden birkaç gün sonra, trajediye doğru ilerleyecek olan geçit töreni başladı.
Aptallar fethedilir ve iyi kalpliler kullanılır – bu, kahraman Raul’un damarlarında akan acı ve elleri bir çarmıha bağlıyken nihayet öğrendiği evrensel bir gerçektir. Korumaya yemin ettiği insanlar tarafından ihanete uğrayan Raul, ateş onu tüketip son nefesini verirken, kendisine haksızlık edenlerden intikam almaya yemin eder.
Ancak ölüm bile ona rahat bir nefes aldırmaz ve Raul’a, gücünün mührü açılmış olarak bir yaşam şansı daha verilir. Dünyadaki tüm insanlar aşağılık varlıklardır. Değer verdiği insanları katleden sadist prensesten, onun emirlerini keyifle yerine getiren askerlere kadar hiç kimse Raul’un katliam yolundan muaf değildir.
Göze göz, Raul kendi ilahi intikamını almak için yola koyulur. Kendisine ve sevdiklerine çektirilen her santim acı için Raul onlara on kat acı çektirecektir. Ve böylece, ne pahasına olursa olsun, intikamını alacaktır.
